- ذات ید (تُ یَ)
دارائی. مال. ذات ید فلان، مایملک او. قلت ذات یده، تنگ دست گردید
معنی ذات ید - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تُ)
لغت نامه دهخدا
روضه ذات بیض، یاقوت در معجم این نام را بی هیچ شرحی آورده و تنها در عقیب آن گوید: قال منذر بن درهم:
و روض من ریاض ذوات بیض
به دهنی مخالطها کثیب
و روض من ریاض ذوات بیض
به دهنی مخالطها کثیب
(تُلْ یَ)
لغت نامه دهخدا
ملک ید. مال. مملوک. ثروت. حریشه. دارائی: از ذات الید خویش آنچه مکنت داشت هریک را مراعات کرد تا همگان راضی شدند. (ترجمه تاریخ یمینی نسخۀ خطی مؤلف ص 74). شکا یوماً الی ابی هارون خلیفه محمد بن یزداد، الوحده و الغربه و قله ذات الید. (معجم البلدان چ مارگلیوث ج 2 ص 28 س 12) ، قدرت. توان. توانائی
قصبه ای است در ایالت دورهام انگلستان و در 22هزارگزی شمال آن ایالت در ساحل راست نهر تینه روبروی شهر نیوکاسل جای گرفته و در حکم محله ای از همین شهر است و بوسیلۀ پلی بدان متصل است، نفوس آن 125000 تن، و دارای کارخانه های شیشه سازی و فلزسازی است
(تُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است در بخارا و از آن ده است ابومنصور مفسر سرآمد علمای حنفیه قدس سرهم. (منتهی الارب ذیل ’ت رد’)
(تُ یَ دَ)
لغت نامه دهخدا
قبل ذات یدین، پیش از هر چیز. قبل از همه. به اول وهله: لقیته قبل ذات یدین. و قیل اول نفس ذات یدین. و نیز صاحب المرصع گوید کنایه از سرعت در کار است
دارایی خواسته دارایی خواسته. یا قلت ذات الید. تنگ دستی تهی دستی: شاید بود که از طول العهد غیبت من خبر وفات داده باشند و قاضی وقت بقلت ذات الید و علت اعسار نفقه با شوهری دیگر نکاح فرموده)
